“Van bij de start was het al duidelijk dat het een nerveuze rit zou worden”, sprak de ritwinnaar. “In alle hectiek door de wind had ik nooit het gevoel dat ik mee zou zijn in die eerste waaier. Ik heb echt moeten sprinten om mee te zijn. Geen idee hoe het mij gelukt is, maar uiteindelijk kon ik als laatste mannetje aanpikken.”
“Vanaf dan wist ik dat ik moest meedraaien en ervoor zorgen dat ik mij op cruciale punten op de juiste plaats zat. Ik heb écht op het mapje van mijn Wahoo (gps, nvdr.) gereden om mij niet te laten verrassen. Gianni (Vermeersch, nvdr.) was de perfecte pion om op alle aanvalspogingen te reageren. Hij was nog even kwaad op mij omdat ik niet mee was, maar uiteindelijk kwam het allemaal goed.”
In de sprint rondde Merlier het perfect af. ” In de laatste kilometer kwam ik goed uit de bocht. Daarna was het wachten om op het juiste moment mijn sprint te lanceren.”
